شرکت‌های خارجی که مایل به فروش محصولات خود در بازار اندونزی هستند، ملزم به تعیین یک نماینده یا توزیع‌کننده محلی بر اساس مقررات وزارت بازرگانی (MOT) شماره 36/1977 هستند. از طرف دیگر برای اینکه شرکت‌ها بتوانند با موفقیت وارد بازار اندونزی شوند، لازم است تا شرکای محلی برای نمایندگی محصولاتشان پیدا کنند. نماینده هرگز هیچ حقی در مورد کالاها و خدمات به دست نمی‌آورد. توزیع‌کننده یک شرکت بازرگانی ملی است که برای و از طرف شرکت بر اساس توافقنامه خرید، ذخیره، فروش و همچنین بازاریابی کالاها و/یا خدمات تحت مالکیت یا کنترل شده اقدام می‌کند.
هر کسب‌وکاری که به‌عنوان نماینده یا توزیع‌کننده فعالیت می‌کند باید در وزارت بازرگانی ثبت‌نام کند و شناسه ثبت را کهSTP[1] نامیده می‌شود، دریافت کند. STP مدرکی است که نشان می‌دهد یک شرکت به عنوان نماینده و/یا توزیع‌کننده توسط مدیر توسعه تجارت و ثبت شرکت وزارت بازرگانی به ثبت رسیده است. اگر اصل قرارداد در خارج از کشور باشد، توافقنامه باید توسط یک وابسته بازرگانی اندونزی در سفارت یا کنسولگری اندونزی تأیید و تأیید شود و به وزارت بازرگانی ارائه شود. این قراردادها اگر به زبانی غیر از اندونزیایی نوشته شده باشند، باید توسط یک مترجم رسمی ترجمه شوند. بسته به نوع کالایی که وارد می‌شود، باید عضویت‌ها، توصیه‌ها و/یا مجوزهای دیگری نیز اخذ و تولید شود.
روابط تجاری و انسانی در اندونزی بر اساس ارتباط حضوری شکل می‌گیرد، لذا اکیداً توصیه می‌شود تا ملاقات با شرکای احتمالی به صورت حضوری انجام شود و در صورت امکان، بررسی‌های لازم را به صورت حضوری انجام دهند. از طرف دیگر تنها نمایندگان محلی امکان حضور در بسیاری از مناقصات دولتی دارند. همچنین بسیاری از مناقصات دولتی بر اساس سوابق اثبات‌شده و رابطه یک نماینده یا توزیع‌کننده با سازمان دولتی اعطا می‌شوند.
بهترین زمان برای یک سفر کاری اولیه، سپتامبر تا ژوئن است، زیرا تعطیلات مدرسه و زمان تعطیلات در ماه‌های تابستان می‌تواند در دسترس بودن بسیاری از تاجران تاثیر بگذارد. بازدیدکنندگان باید برنامه تعطیلات محلی را قبل از سفر به اندونزی بررسی کنند. برنامه‌ریزی قرارهای کاری اغلب در طول ماه رمضان و همچنین در دوره دو هفته‌ای پس از ماه رمضان که اندونزیایی‌ها معمولاً برای جشن عید فطر با خانواده‌های بزرگ خود به زادگاه خود سفر می‌کنند، دشوار است. رایج‌ترین لباس تجاری پیراهن باتیک است که آستین کوتاه غیر رسمی و آستین بلند رسمی در نظر گرفته می‌شود.
سایتی که تعطیلات رسمی در سال های مختلف اندونزی را اورده است:
ساعات کاری به طور کلی عبارت‌اند از (توجه: نماز جمعه ساعت 12:00 الی 13:00 است):
- فعالیت بازرگانی 09:00 -17:00 دوشنبه تا جمعه
- فعالیت دولت 07:30 – 16:00 دوشنبه تا جمعه
- فعالیت بانک‌ها از 09:00 تا 15:00 دوشنبه تا جمعه
- فعالیت فروشگاه‌ها 10:00 تا 22:00 دوشنبه تا یکشنبه
برخی از اندونزیایی‌ها سنتی هستند، برخی دیگر ممکن است به طور قابل توجهی “غربی” باشند. فرهنگ سنتی جاوه بر هماهنگی تاکید دارد و کلمه “نه” به ندرت استفاده می‌شود. این امر می‌تواند تشخیص دقیق نحوه دریافت پیشنهاد تجاری را دشوار کند. با این حال، تاجران باید قبل از شروع به معامله تجاری آماده باشند تا زمان زیادی را با مشتریان برای ایجاد درک و اعتماد متقابل صرف کنند. از طرف دیگر اندونزیایی‌ها اغلب ترجیح می‌دهند با افرادی که به خوبی می‌شناسند و به آن‌ها اعتماد دارند تجارت کنند در نتیجه ایجاد رابطه بسیار مهم است.
از آنجایی که اندونزیایی‌ها به روابط شخصی و درک متقابل اهمیت زیادی می‌دهند، مشارکت‌ها عمدتاً مبتنی بر اعتماد متقابل است و قرارداد کتبی نقش کمتری ایفا می‌کند. بنابراین مهم است که هر توافقی توسط هر دو طرف به خوبی درک شود. در هر صورت، با وجود ضعف سیستم حقوقی اندونزی برای اجرای قراردادها، یک توافقنامه حقوقی کاملاً نوشته‌شده به شدت توصیه می‌شود.
اکثر مشتریان قبل از خرید در فروشگاه‌های خرده فروشی، قیمت‌ها را در اینترنت چک می‌کنند.
[1] Surat Tanda Pendaftaran
